ข้อคิด ข้อพิจารณาธรรม

ความหยาบ ความละเอียดของอัตตา บ่งบอกได้ด้วยการกระทำ คำพูด คิดด้วยจิตที่เต็มไปด้วยอารมณ์ ที่ทำให้เกิดตัวตน ค้นหาบัญญัติ ติดในอำนาจ มานะ ทิฐิ ในความมี ความเกิดนั้น อย่างมากมาย

สำหรับการปฏิบัติ คือ การปฏิบัติตัว ประพฤติตนให้เกิดการกระทำ นึกคิด ด้วยกาย วาจา ใจ ที่ดีงาม ถูกต้องครองธรรม ละอายบาป หยุดประกอบทุกข์ ทั้งตน และคนอื่น หยุดตามกระแสการกระทำแบบเห็นผิด

การไม่กระทำตามอัตตาเป็นสิ่งที่นำมาพื่อความขัดเกลา การไม่กระทำ มัวเมา มีโมหะ เป็นสิ่งที่ถูกนำไปหลงทางกับการกระทำอันเลวทรามตามกระแสแห่งตัณหา

จึงจำไว้เลยว่า รากเหง้าของทุกข์ทั้งหลายเป็นกิเลสทั้งสิ้น การปฏิบัติเพียรตัดกิเลส คือ ตัดความทะยานอยากออกจากใจ พิจารณาถอดถอนตัวตน ออกจากสิ่งสมมติทั้งหลาย คนที่เป็นชาวบ้านควรละ ควรลด กาลกิริยาแบบชาวบ้าน ยกจิตใจสู่การประพฤติธรรม จึงจะนำพาพ้น

-จากหนังสือเรียงร้อยถ้อยธรรม 3 หน้า 64